Jak wykryć i jak reagować na przemoc wobec dzieci? 

19 listopada – Dzień Zapobiegania Przemocy Wobec Dzieci

 

19 listopada to dzień, który ma zwrócić uwagę całego społeczeństwa na jeden z najważniejszych problemów – przemoc wobec dzieci. W ramach Dnia Zapobiegania Przemocy Wobec Dzieci, odpowiadamy na pytania, jakie mogą nasunąć się każdemu z nas, kto zastanawia się nad tym, co możemy zrobić, aby chronić naszych najmłodszych.

 

Co to jest przemoc wobec dzieci i jakie są jej główne rodzaje?

Przemoc wobec dzieci to wszelkie zachowania lub działania, które szkodzą fizycznemu, emocjonalnemu lub seksualnemu dobrostanowi dziecka. Przemoc taka może być popełniana przez dorosłych, w tym rodziców lub opiekunów, a także przez inne dzieci i młodzież.

Główne rodzaje przemocy wobec dzieci to:

  1. Przemoc fizyczna – jest to użycie siły fizycznej wobec dziecka, które może spowodować rzeczywistą krzywdę cielesną, uszkodzenia lub zagrażające życiu stan. Przykłady to bicie, kopanie, szczypanie, trzęsienie, podpalanie czy użycie przedmiotów do zadawania bólu.
  2. Przemoc emocjonalna (psychologiczna) – obejmuje zachowania, które szkodzą rozwojowi emocjonalnemu dziecka, takie jak poniżanie, zastraszanie, odrzucanie, izolowanie czy nieustanne krytykowanie. To również może obejmować świadka przemocy domowej, który jest osobną traumą.
  3. Przemoc seksualna – to zmuszanie lub nakłanianie dziecka do udziału w działaniach seksualnych. Obejmuje to nie tylko kontakt fizyczny, ale również eksploatację seksualną, taką jak produkcja materiałów pornograficznych z udziałem dzieci czy wymuszone obserwowanie aktów seksualnych.
  4. Zaniedbanie – jest to brak zapewnienia odpowiednich warunków do życia dziecka, w tym odpowiedniej opieki zdrowotnej, odżywiania, edukacji, ubrania, schronienia oraz bezpiecznego i czystego domu. Zaniedbanie może być również emocjonalne, gdy opiekunowie nie zapewniają wsparcia emocjonalnego, miłości i uwagi.
  5. Przemoc ekonomiczna – dotyczy sytuacji, gdy dorosły wykorzystuje swoją kontrolę finansową do manipulowania dzieckiem lub jego rodziną, co może prowadzić do zaniedbania podstawowych potrzeb dziecka.
  6. Cyberprzemoc – to stosunkowo nowa forma przemocy, która obejmuje używanie technologii cyfrowych do szkodzenia dziecku, na przykład poprzez cyberbullying, czyli dręczenie w internecie.

Ważne jest, aby społeczeństwo było świadome tych form przemocy i potrafiło je rozpoznawać. Reagowanie na wszelkie podejrzenia lub świadomość przemocy wobec dzieci jest kluczowe w ich ochronie i zapewnieniu bezpieczeństwa.

 

Dlaczego zapobieganie przemocy wobec dzieci jest tak ważne?

Zapobieganie przemocy wobec dzieci jest niezwykle ważne ze względu na głębokie i długotrwałe skutki, jakie przemoc może mieć na rozwój dziecka, zarówno w krótkim, jak i długim okresie.

Oto kilka kluczowych powodów, dla których zapobieganie przemocy wobec dzieci jest tak istotne:

  • Ochrona zdrowia fizycznego i psychicznego – dzieci, które doświadczyły przemocy, często cierpią na różnego rodzaju zaburzenia zdrowotne, w tym na skomplikowane traumy, zaburzenia lękowe i depresję. Zapobieganie przemocy pozwala uniknąć tych konsekwencji.
  • Wpływ na rozwój – przemoc może poważnie zakłócić normalny rozwój emocjonalny, poznawczy i fizyczny dzieci. Dzieci, które czują się zagrożone lub są krzywdzone, mogą mieć problemy z nauką i koncentracją, a także z budowaniem zdrowych relacji rówieśniczych.
  • Cykl przemocy – istnieje ryzyko, że dzieci, które doświadczyły przemocy, mogą w przyszłości powielać te zachowania. Przerywanie cyklu przemocy przez jej zapobieganie może pomóc w zbudowaniu zdrowszego społeczeństwa.
  • Zdolność do uczenia się i funkcjonowania w społeczeństwie – pzemoc wobec dzieci może zakłócać ich edukację i zdolność do funkcjonowania w społeczeństwie. Dzieci, które czują się bezpieczne i są wspierane, mają lepsze szanse na sukces w szkole i w przyszłych karierach.
  • Koszty społeczne i ekonomiczne – skutki przemocy wobec dzieci odczuwa całe społeczeństwo. Obejmują one koszty opieki zdrowotnej, interwencji prawnych i społecznych oraz utracone produktywność i potencjał.
  • Prawa człowieka – dzieci mają prawo do bezpieczeństwa i ochrony przed przemocą, co jest uznane w międzynarodowym prawie praw człowieka, takim jak Konwencja o Prawach Dziecka.
  • Wzorce zachowań – zapobieganie przemocy pozwala na promowanie zdrowych wzorców zachowań i relacji interpersonalnych wśród dzieci, co ma pozytywny wpływ na ich przyszłe życie dorosłe.
  • Resilience, czyli odporność psychiczna – zapobieganie przemocy wzmacnia odporność psychiczną dzieci, umożliwiając im rozwijanie zdrowych strategii radzenia sobie ze stresem i wyzwaniami życiowymi.

Angażowanie się społeczeństwa w działania prewencyjne i edukacyjne, wsparcie rodzin w trudnych sytuacjach i budowanie świadomości na temat przemocy i jej konsekwencji to kluczowe elementy strategii zapobiegania przemocy wobec dzieci.

 

Jakie są znaki ostrzegawcze, że dziecko może być ofiarą przemocy?

Oznaki ostrzegawcze, że dziecko może być ofiarą przemocy, są zróżnicowane i zależą od rodzaju przemocy, jakiej dziecko doświadcza.

Poniżej wymieniono niektóre z sygnałów, na które należy zwrócić uwagę:

1. Fizyczne znaki ostrzegawcze:

  • Niewyjaśnione siniaki, zadrapania lub inne obrażenia.
  • Ślady urazów, które wydają się być wynikiem uderzenia przedmiotem.
  • Częste „wypadki” lub urazy.
  • Dziecko unika fizycznego kontaktu, wydaje się przerażone dotykiem.

2. Emocjonalne i behawioralne znaki ostrzegawcze:

  • Nagłe zmiany w zachowaniu lub osobowości, na przykład dziecko staje się wycofane, agresywne lub lękliwe.
  • Zaburzenia snu, koszmary nocne lub enureza nocna (moczenie nocne).
  • Zmiany w wynikach w szkole, trudności z koncentracją.
  • Regresja do wcześniejszych zachowań rozwojowych, takich jak ssanie kciuka czy nadmierna infantylność.
  • Brak chęci do powrotu do domu lub wyraźny lęk przed określonymi osobami.
  • Wyrażanie beznadziejności, niska samoocena, depresyjne symptomy.

3. Znaki ostrzegawcze związane z zaniedbaniem:

  • Dziecko często jest głodne, kradnie jedzenie lub ma nadwagę z powodu niezdrowego odżywiania.
  • Zaniedbany wygląd, brudne ubranie, niedostateczna higiena.
  • Braki w regularnym uczęszczaniu do szkoły lub opieki zdrowotnej.
  • Dziecko często pozostawiane samo bez nadzoru lub w sytuacjach nieodpowiednich dla jego wieku.

4. Znaki ostrzegawcze związane z przemocą seksualną:

  • Problemy z chodzeniem lub siedzeniem.
  • Nagła świadomość seksualna lub zachowania seksualne nieadekwatne dla wieku dziecka.
  • Bolesność lub wydzielina w okolicach genitaliów.
  • Niewyjaśnione strach przed określonymi miejscami lub osobami.

5. Inne znaki ostrzegawcze:

  • Zbyt duże zainteresowanie dorosłych sprawami seksualnymi.
  • Autoagresja, myśli samobójcze lub próby samobójcze.
  • Używanie alkoholu lub narkotyków.

Pamiętać należy, że obecność jednego z tych sygnałów nie musi automatycznie oznaczać, że dziecko jest ofiarą przemocy. Jednak każdy z tych znaków wymaga uwagi i potencjalnie dalszego dochodzenia, aby zapewnić bezpieczeństwo dziecka. W przypadku podejrzenia przemocy wobec dziecka ważne jest zgłoszenie sprawy odpowiednim służbom, takim jak policja, lokalne centra wsparcia dla dzieci czy opieki społecznej.

 

Co każdy z nas może zrobić, aby zapobiegać przemocy wobec dzieci?

Zapobieganie przemocy wobec dzieci to zadanie dla całego społeczeństwa.

Oto, co każdy z nas może zrobić, aby pomóc w ochronie najmłodszych przed przemocą:

  1. Edukacja i świadomość – zwiększ swoją wiedzę na temat przemocy wobec dzieci i jej konsekwencji. Zrozumienie problemu jest pierwszym krokiem do jego rozwiązania.
  2. Zwracaj uwagę na znaki ostrzegawcze – bądź świadomy potencjalnych sygnałów wskazujących na to, że dziecko może być ofiarą przemocy i reaguj, gdy je zauważysz.
  3. Zgłaszanie podejrzeń – jeśli podejrzewasz, że dziecko jest ofiarą przemocy, zgłoś to odpowiednim służbom. W wielu krajach zgłaszanie takich podejrzeń jest obowiązkowe i chronione prawnie.
  4. Wspieraj rodziny w potrzebie – przemoc w rodzinach często ma miejsce w sytuacji izolacji i stresu. Wspieranie rodzin, które przeżywają trudności, może zapobiec eskalacji napięć do przemocy.
  5. Propaguj pozytywne metody wychowania – promuj w swojej społeczności metody wychowania bez przemocy i zachęcaj do korzystania z pozytywnych technik dyscyplinowania, takich jak dialog, wzmacnianie pozytywnych zachowań i ustanawianie jasnych granic.
  6. Wolontariat i wsparcie organizacji – włącz się w działalność lokalnych organizacji pracujących na rzecz zapobiegania przemocy wobec dzieci i wspierania ofiar.
  7. Edukacja dzieci – ucz dzieci, jak rozpoznać niebezpieczne sytuacje, jak mówić „nie” i jak szukać pomocy u zaufanych dorosłych.
  8. Bądź dobrym przykładem – dzieci uczą się poprzez obserwację. Praktykowanie empatii, szacunku i nienagannego zachowania jest kluczowe, aby być dobrym przykładem dla dzieci.
  9. Angażuj się w politykę społeczną – wspieraj politykę i programy społeczne mające na celu ochronę dzieci, poprawę systemów opieki społecznej i edukacyjnej oraz zapewnienie wsparcia dla ofiar przemocy.
  10. Szkolenia i warsztaty – uczestnicz w szkoleniach dotyczących zapobiegania przemocy wobec dzieci, aby lepiej rozumieć, jak pomagać i reagować w odpowiedni sposób.

Każdy z nas może przyczynić się do zapewnienia dzieciom bezpiecznego dzieciństwa i przyszłości wolnej od przemocy. To wspólna odpowiedzialność i działania każdego mogą mieć realny wpływ na zmniejszenie tego problemu w społeczeństwie.

 

Jakie wsparcie jest dostępne dla dzieci, które doświadczyły przemocy?

Dzieci, które doświadczyły przemocy, mają dostęp do różnego rodzaju wsparcia, które ma na celu ochronę ich dobrostanu, zdrowia i rozwoju.

Rodzaje dostępnego wsparcia mogą się różnić w zależności od kraju, w którym dziecko mieszka. W Polsce istnieje kilka form wsparcia dla dzieci, które doświadczyły przemocy. Do najważniejszych należą:

  1. Linie pomocy – specjalne telefony zaufania lub linie pomocy dla dzieci, które oferują wsparcie i porady oraz mogą działać jako pierwszy punkt kontaktu dla dzieci w kryzysie:
  •  Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży – pod numerem 116 111. Jest to ogólnopolska, anonimowa i bezpłatna linia wsparcia, dostępna codziennie, która oferuje pomoc psychologiczną i poradnictwo.
  • Niebieska Linia – Infolinia Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie, dostępna pod numerem 800 12 00 02, również oferuje wsparcie dla dzieci i dorosłych doświadczających przemocy.
  1. Usługi ochrony dzieci – organizacje rządowe lub lokalne, które odpowiadają na zgłoszenia dotyczące przemocy wobec dzieci, badają takie przypadki i podejmują działania w celu ochrony dziecka.
  • Ośrodki interwencji kryzysowej – świadczą wsparcie psychologiczne, prawne i socjalne dla ofiar przemocy oraz ich rodzin.
  • Poradnie psychologiczno-pedagogiczne – oferują pomoc specjalistów, takich jak psycholodzy, pedagodzy, logopedzi, którzy wspierają dzieci w trudnej sytuacji życiowej.
  • Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę (dawniej Fundacja Dzieci Niczyje) – zajmuje się ochroną dzieci przed krzywdzeniem i pomaga dzieciom, które doświadczyły przemocy.
  • Ośrodki pomocy społecznej – mogą oferować pomoc materialną, wsparcie w formie interwencji domowej oraz kierować do odpowiednich instytucji.
  • Komisje ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych – mogą interweniować w sytuacjach, gdy w rodzinie występuje problem alkoholowy, co często wiąże się z przemocą domową.
  • Rzecznik Praw Dziecka – instytucja państwowa, która zajmuje się ochroną praw i dobra dzieci, również w przypadku doświadczania przemocy.
  • Policja – w przypadku bezpośredniego zagrożenia, należy wezwać policję dzwoniąc na numer 112. Policja ma obowiązek interweniować w przypadkach przemocy domowej i wobec dzieci.
  • Centra Praw Kobiet – oferują pomoc prawną i psychologiczną dla ofiar przemocy, w tym dla dzieci.
  1. Poradnictwo psychologiczne i terapia – profesjonalna pomoc psychologiczna jest kluczowa dla dzieci, które doświadczyły traumy. Terapia może przyjąć różne formy, w tym indywidualną terapię, terapię grupową, terapię rodzinną czy terapie specjalistyczne jak EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) dla zaburzeń stresu pourazowego.
  2. Opieka medyczna – dzieci, które doświadczyły przemocy fizycznej lub seksualnej, mogą potrzebować opieki medycznej, w tym leczenia obrażeń, profilaktyki chorób przenoszonych drogą płciową i wsparcia zdrowia reprodukcyjnego.
  3. Edukacja społeczna i programy zapobiegawcze – programy mające na celu podniesienie świadomości społecznej i zapobieganie przemocy poprzez edukację i profilaktykę.

Ważne jest, aby pamiętać, że pomoc powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb każdego dziecka i jego rodziny. W przypadku podejrzenia, że dziecko jest ofiarą przemocy, należy jak najszybciej skontaktować się z odpowiednimi służbami lub organizacjami pomocowymi.

 

W przypadkach, gdy dziecko doświadcza przemocy, bardzo ważne jest szybkie zareagowanie i zapewnienie mu bezpiecznego środowiska oraz specjalistycznej pomocy, która pomoże mu uporać się z traumą i zapewni odpowiednie wsparcie w procesie leczenia i odzyskiwania poczucia bezpieczeństwa.

Skomentuj