Co warto wiedzieć o fizjoterapii uroginekologicznej?

Co to jest fizjoterapia uroginekologiczna?

Fizjoterapia uroginekologiczna koncentruje się na profilaktyce i leczeniu dysfunkcji w obrębie miednicy i dolnych dróg moczowych. Rehabilitacja obejmuje zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Zabiegi prowadzi się m.in. w celu eliminacji problemów związanych z nietrzymaniem moczu, obniżeniem narządów rodnych oraz zaburzeniami proktologicznymi. Szeroką grupę pacjentek korzystających z rehabilitacji stanowią również kobiety po zabiegach urologicznych panie w ciąży oraz połogu.

Fizjoterapia uroginekologiczna obejmuje leczenie oraz profilaktykę z zakresu:

  • nietrzymania moczu
  • naglącego parcia na pęcherz
  • bólów miednicy
  • obniżenia lub wypadania narządów miednicy mniejszej oraz innych dolegliwości związanych z mięśniami dna miednicy (np. wulwodynia, pochwica)
  • rozejścia mięśni prostych brzucha
  • rozejścia spojenia łonowego
  • blizny po cesarskim cięciu
  • bolesnych miesiączek
  • bolesnego współżycia
  • bólów pochwy lub terapii po nacięciu krocza
  • bezpiecznego powrotu do formy po porodzie

Jak wygląda fizjoterapia uroginekologiczna?

Odpowiednio dobrany trening mięśni oraz terapia manualna przynoszą bardzo dobre rezultaty. Dzięki rehabilitacji nauczysz się, jak właściwie dbać o swoje zdrowie oraz jak zapanować nad podstawowymi czynnościami fizjologicznymi.

Dno miednicy odpowiada za utrzymanie tułowia od spodu oraz stabilizację narządów wewnętrznych. Określane jest jako swoisty hamak, który przymocowany jest do spojenia łonowego, kości guzicznej i guzów kulszowych, stanowiących rusztowanie dla mięśni. W trakcie ciąży lub gdy masa ciała jest znacznie zwiększona, dno miednicy jest obciążone. Ciężar napiera na „hamak” i w rezultacie powoduje przeciążenie mięśni, co skutkuje ich osłabieniem oraz nieprawidłowościami w pracy.

Poniżej znajdziesz kilka stosowanych przez nas metod fizjoterapii uroginekologicznej:

  • trening dna miednicy jest jedną z bardziej rozpowszechnionych metod terapii. Polega na nauce świadomego napinania i rozluźniania mięśni krocza w celu poprawy ich elastyczności. Właściwa rehabilitacja odbudowuje napięcie oraz wzmacnia osłabione mięśnie dna miednicy, odpowiedzialne za umiejętność trzymania moczu. Szczególnie istotne jest właściwe wykonywanie ćwiczeń, według standardów medycznych obowiązujących na całym świecie. Ważne jest nauczenie się prawidłowej pracy mięśni, pod okiem specjalisty, bowiem nieprawidłowe wzorce mogą przynieść efekt odwrotny do zamierzonego.
  • terapia manualna to metoda oparta na wieloletnich badaniach naukowych, niezwykle skuteczna. Zabiegi wykonuje się z użyciem rąk, głównie w obszarze kręgosłupa oraz miednicy. Bardzo efektywna, gdy podłożem dysfunkcji są zaburzenia neurologiczne oraz związane z napięciem mięśniowym.

Fizjoterapia uroginekologiczna w ciąży

Fizjoterapia uroginekologiczna w ciąży

Ciąża jest szczególnym czasem w życiu kobiety, podczas którego zachodzi wiele zmian. Zmienia się również ciało. Popularnym przekonaniem stało się twierdzenie, że kobieta w ciąży powinna się oszczędzać. Co może to w praktyce oznaczać dla kobiet ciężarnych? Aktywność kontra jej brak?

Fizjoterapia i osteopatia kobiet w Polsce wciąż mieści się w obszarze prężnie rozwijającym się. Do niedawna dziedzina ta nie była często praktykowana i znana, tak jak np. we Francji, Szwajcarii czy Niemczech. Dobór odpowiedniego specjalisty w terapii może pomóc w celach takich jak: zmniejszenie dolegliwości bólowych kręgosłupa szyjnego, piersiowego, lędźwiowego, wspomaganiu pracy przepony, wspomaganiu pracy mięśnia prostego brzucha i mięśni skośnych zewnętrznych, zmniejszeniu dolegliwości bólowych stawów krzyżowo-biodrowych, terapii rozejścia mięśnia prostego brzucha czy indywidualnym przygotowaniu do porodu. Co więcej, terapia poprzez metody takie jak: rehabilitacja, masaż, taping, może skutecznie poprawić samopoczucie kobiet w ciąży.

Podczas ciąży kobiety miewają dolegliwości bólowe dolnego odcinka lędźwiowego. Często objawy te są spowodowane napięciem mięśniowym, brakiem odpowiedniej ruchomości kręgosłupa, zablokowaniem stawów krzyżowo-biodrowych rwą kulszową, napięciem więzadeł miednicy czy mięśnia gruszkowatego. Terapia może poprawić odpowiednią pracę mięśni oraz ruchomość stawów. Ważne jest, aby stosowane techniki były odpowiednie dla danej pacjentki, jak również przyjemne. Jest to dodatkowo świetny sposób relaksu dla kobiet w ciąży. Podczas 30-minutowego masażu, obejmującego zazwyczaj okolice pleców, stosuje się techniki masażu klasycznego oraz delikatnego masażu powięziowego. Masaże zalecane są do stosowania regularnie. Dzięki cykliczności możliwe jest uzyskanie ulgi w bólach kręgosłupa, ramion lub innych obszarów ciała oraz profilaktyka w celu podtrzymania dobrego samopoczucia.

Jak wygląda fizjoterapia po porodzie?

Terapia ma na celu przywrócenie elastyczności i sprawności brzuszka poporodowego, rehabilitację rozejścia mięśnia prostego, profilaktykę i leczenie nietrzymania moczu. Dodatkowo, może wspomóc profilaktykę opadania narządów, mobilizację blizny po cesarskim cięciu czy powrót do sylwetki sprzed ciąży. Zalecana jest jeszcze w trakcie połogu. Pierwsze ćwiczenia można wykonywać już kilka dni po porodzie. Rehabilitacja jest również przeznaczona dla pacjentek nawet do kilku lat po porodzie.

Symptomy, które mogą świadczyć o konieczności podjęcia terapii, to m.in. wystający brzuch, przypominający ciążowy, który nie zmniejsza się po porodzie; częste bóle dolnego odcinka kręgosłupa, które wcześniej nie występowały. Często wyżej wymienionym objawom towarzyszą: bóle w okolicach podbrzusza tzw. bolesne ciągnięcie oraz wyczuwalna przerwa między mięśniami w okolicach brzucha.

Jak wygląda wizyta?

Pierwsze spotkanie rozpoczyna się od wywiadu, na który składa się m.in. obszerny opis dolegliwości zgłaszanych przez pacjentkę. Kolejno, fizjoterapeuta dobiera terapię indywidualnie dostosowaną do potrzeb każdej pacjentki. Rehabilitacja obejmuje około czterech spotkań, które odbywają się w Centrum Synteza. Obejmuje terapię rozejścia mięśnia prostego, podczas której: następuje nauka oraz dobór odpowiednich ćwiczeń, terapia manualna czy taping. Dodatkowo, prowadzona jest nauka prawidłowej postawy oraz dostosowanie i zmiana codziennych nawyków, w celu osiągnięcia szybszych efektów rehabilitacji. Pacjentka otrzymuje również konspekt z ćwiczeniami dostosowanymi dla osób z rozejściem mięśnia prostego.

Fizjoterapia uroginekologiczna po porodzie

Terapia bólowa i rehabilitacja- najważniejsze informacje

Terapia bólowa jest zazwyczaj dedykowana osobom, które cierpią na przewlekłe bóle narządu ruchu. Dobór odpowiednich technik terapeutycznych pomaga  złagodzić lub nawet całkowicie wyeliminować uciążliwe dolegliwości, poprawiając tym samym jakość życia chorego.

W ramach terapii bólowej prowadzimy: terapię powięziową, terapię punktów spustowych, taping oraz ćwiczenia indywidualnie dostosowane do potrzeb pacjenta. Rehabilitacja obejmuje ponadto: kinesiotaping, trening dna miednicy, terapię kobiet w ciąży, terapię punktów spustowych, ćwiczenia oraz szeroko pojętą rehabilitację.

Jak przygotować się do wizyty u fizjoterapeuty?

Często pacjenci możliwie jak najdłużej odwlekają wizytę u fizjoterapeuty. Pojawiają się w gabinecie, w momencie gdy ich stan ulega znacznemu pogorszeniu. Pamiętaj, że im szybciej zgłosisz się do gabinetu, tym masz większe szanse na lepszą, szybszą i bardziej kompleksową rehabilitację. Jeśli chodzi o strój, najważniejszy jest Twój komfort, stąd zalecamy wygodny, luźny strój. Nie musi być sportowy.

Jak często odbywają się wizyty i jak długo trwają?

Częstotliwość spotkań i czas terapii jest bardzo różny, w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta i stopnia zaawansowania problemu. Wizyta zazwyczaj trwa około 40-50 minut. Cykl spotkań może obejmować kilka sesji fizjoterapeutycznych, aż po terapię rozłożoną w przeciągu kilku tygodni lub nawet co kilka tygodni, podczas której pacjent pracuje również indywidualnie, w domu. Terapia jest głównie dostosowywana do potrzeb pacjenta. 

Co warto wiedzieć o fizjoterapii uroginekologicznej?

Jakie jest ryzyko problemów uroginekologicznych?

Jednym z najważniejszych czynników ryzyka wystąpienia zaburzeń statyki miednicy mniejszej, jak i nietrzymania moczu w różnych formach, jest  przebyty poród. Głównie mowa tu o porodzie naturalnym. Elementami narażającymi są również liczne porody, w tym porody poprzez zabiegi, jak i rodzenie dużych dzieci, o masie większej niż 4 kg. Kolejne czynniki ryzyka to: nadwaga, otyłość oraz wiek kobiety. Wśród mniej znaczących znajdują się: palenie papierosów, nadreaktywność pęcherza moczowego czy hormonoterapia. Istotne dzisiaj jest również wyposażenie genetyczne, czyli predyspozycja genetyczna, która nie jest jeszcze do końca poznana w tym obszarze. Zbadane zostały określone mutacje genetyczne, które są przyczyną nieprawidłowej struktury kolagenu, w rezultacie prowadzącej do osłabienia tkanki łącznej. Badania te mogą tłumaczyć częste występowanie zjawiska rodzinnych schorzeń dna miednicy.

Fizjoterapia uroginekologiczna a uroginekologia

Uroginekologia jest stosunkowo nową dziedziną medycyny, zarówno jeśli chodzi o leczenie patomechanizmów schorzeń uroginekologicznych, jak i samą wiedzę na ten temat. Najprostszą definicją uroginekologii będzie zatem leczenie patologii dna miednicy, a co za tym idzie całego układu mięśniowo-powięziowego i struktur podtrzymujących narządy jamy brzusznej.

Uszkodzenia dna miednicy, które wynikają z różnorakich czynników, mogą prowadzić do zaburzeń takich jak:

  • nietrzymanie moczu (np. wysiłkowe nietrzymanie moczu, pęcherz neurogenny czy nadreaktywność pęcherza moczowego)
  • różne formy „wypadania” narządów miednicy mniejszej (pęcherza, cewki moczowej, pochwy, macicy, jelit, odbytnicy)
  • zaburzenia i dysfunkcje dotyczące jakości życia, związane z czynnościami dolnego odcinka układu moczowego, przewodu pokarmowego czy funkcjami seksualnymi.

Całą grupę wymienionych patologii, wiedzę o mechanizmach ich powstawania i leczenia będziemy określać mianem uroginekologii. Wraz z rozwojem tej dziedziny medycyny wiąże się powstanie nadspecjalizacji medycznej, która leczy powyższe schorzenia. Wśród specjalistów zajmujących się profilaktyką i leczeniem są: lekarze ginekolodzy, urolodzy oraz fizjoterapeuci.

Skomentuj