Czy dopamina uzależnia? Wpływ dopaminy na mózg

Dopamina to neuroprzekaźnik, który odgrywa kluczową rolę w wielu procesach zachodzących w naszym mózgu i organizmie. Często mówi się o niej w kontekście motywacji, nagrody oraz uzależnień.

Czy jednak rzeczywiście możemy uzależnić się od dopaminy? Jakie są skutki nadmiaru tego neuroprzekaźnika? W tym wpisie postaramy się odpowiedzieć na te pytania, analizując wpływ dopaminy na mózg i organizm.

Rola dopaminy w organizmie

Dopamina jest neuroprzekaźnikiem, czyli substancją chemiczną, która umożliwia przekazywanie sygnałów między komórkami nerwowymi (neuronami) w mózgu i innych częściach ciała.

Pełni wiele kluczowych funkcji w organizmie, z których najważniejsze to:

Motywacja i nagroda – dopamina odgrywa centralną rolę w układzie nagrody mózgu. Jest związana z uczuciem przyjemności i satysfakcji, które pojawiają się w odpowiedzi na różne bodźce, takie jak jedzenie, seks, czy uzyskanie sukcesu. Wzrost poziomu dopaminy jest związany z chęcią powtarzania czynności, które przyniosły przyjemność.
Kontrola ruchu – dopamina jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania układu ruchowego. W istocie czarnej mózgu (część śródmózgowia) neurony produkujące dopaminę odgrywają istotną rolę w koordynacji i kontroli ruchów ciała. Niedobór dopaminy w tej części mózgu prowadzi do choroby Parkinsona, która charakteryzuje się drżeniem, sztywnością i spowolnieniem ruchów.
Regulacja nastroju – poziom dopaminy wpływa również na nastrój i emocje. Zaburzenia w produkcji lub funkcjonowaniu dopaminy mogą prowadzić do depresji, apatii, a także innych zaburzeń nastroju, takich jak mania.
Funkcje poznawcze – dopamina wpływa na procesy poznawcze, takie jak myślenie, koncentracja, uczenie się i pamięć. Odpowiedni poziom dopaminy jest niezbędny do utrzymania uwagi i podejmowania decyzji. Zmiany w poziomie dopaminy mogą być związane z zaburzeniami, takimi jak ADHD czy schizofrenia.
Regulacja snu i czuwania – dopamina wpływa także na cykl snu i czuwania, pomagając regulować naszą czujność i gotowość do działania w ciągu dnia.
Regulacja wydzielania hormonów – dopamina wpływa na funkcjonowanie przysadki mózgowej, która kontroluje wydzielanie wielu hormonów w organizmie. Na przykład dopamina hamuje wydzielanie prolaktyny, hormonu odpowiedzialnego za produkcję mleka u kobiet po porodzie.

Podsumowując, dopamina jest niezwykle ważnym neuroprzekaźnikiem, który odgrywa kluczową rolę w wielu aspektach funkcjonowania mózgu i ciała, wpływając na naszą motywację, ruch, nastrój, zdolności poznawcze oraz wiele innych procesów życiowych.

Jak dopamina wpływa na organizm?

Dopamina wpływa na nasze codzienne funkcjonowanie na wielu poziomach, od motywacji do podejmowania działań, po regulację nastroju, zdolności poznawcze i kontrolę ruchów.

Jak ten neuroprzekaźnik kształtuje nasze codzienne życie?

Motywacja i podejmowanie decyzji	Dopamina jest ściśle związana z procesem motywacji. Gdy robimy coś, co sprawia nam przyjemność, poziom dopaminy wzrasta, co motywuje nas do kontynuowania tej aktywności. Przykładowo, gdy wykonujemy zadanie, które prowadzi do nagrody, wzrost dopaminy sprawia, że odczuwamy satysfakcję i chcemy kontynuować działania prowadzące do osiągnięcia celów. To właśnie dzięki dopaminie czujemy się zmotywowani do pracy, nauki, ćwiczeń czy realizacji naszych pasji.
Regulacja nastroju	Codzienne wahania nastroju mogą być związane z poziomem dopaminy. Wysoki poziom dopaminy sprzyja pozytywnemu nastrojowi, poczuciu spełnienia i radości. Z kolei obniżenie poziomu dopaminy może prowadzić do apatii, smutku czy braku energii, co wpływa na naszą zdolność do czerpania radości z codziennych aktywności.
Funkcje poznawcze i koncentracja	Dopamina odgrywa kluczową rolę w procesach poznawczych, takich jak pamięć robocza, koncentracja, uczenie się i podejmowanie decyzji. W codziennym życiu, odpowiedni poziom dopaminy jest niezbędny do efektywnego wykonywania zadań wymagających skupienia i analizy. Na przykład, podczas rozwiązywania problemów czy nauki nowego materiału, dopamina pomaga nam skoncentrować się i przetworzyć informacje.
Kontrola ruchów	Każdego dnia wykonujemy niezliczoną ilość ruchów – od chodzenia, przez gestykulację, po precyzyjne czynności manualne. Dopamina jest kluczowa dla koordynacji i płynności tych ruchów. Osoby z niskim poziomem dopaminy, na przykład pacjenci z chorobą Parkinsona, mogą mieć trudności z wykonywaniem nawet prostych ruchów.
Kształtowanie nawyków	Dopamina jest zaangażowana w proces tworzenia nawyków. Gdy wykonujemy jakąś czynność, która przynosi nam nagrodę (np. zjedzenie ulubionego jedzenia), poziom dopaminy wzrasta, co sprawia, że jesteśmy skłonni powtarzać tę czynność. Z czasem, te powtarzane czynności mogą stać się nawykami, które wpływają na nasze codzienne życie.
Zarządzanie cyklem snu i czuwania	Dopamina wpływa również na nasz cykl snu i czuwania, regulując poziom czujności i gotowości do działania w ciągu dnia. Zaburzenia poziomu dopaminy mogą prowadzić do problemów ze snem, bezsenności lub nadmiernej senności w ciągu dnia, co z kolei wpływa na nasze samopoczucie i wydajność.

Podsumowując, dopamina ma kluczowy wpływ na wiele aspektów naszego codziennego życia, od motywacji i nastroju, po zdolności poznawcze i koordynację ruchową. Jej działanie jest fundamentalne dla naszego zdrowia psychicznego i fizycznego, a zaburzenia w jej funkcjonowaniu mogą prowadzić do różnorodnych problemów zdrowotnych.

Co powoduje nadmiar dopaminy?

Nadmiar dopaminy w organizmie może prowadzić do różnorodnych skutków, które wpływają zarówno na zdrowie psychiczne, jak i fizyczne.

Poniżej opisujemy niektóre z głównych konsekwencji nadmiaru dopaminy.

Objaw	Opis
Mania i zaburzenia nastroju	Nadmiar dopaminy jest często związany z manią, która jest charakterystyczna dla zaburzeń nastroju, takich jak choroba afektywna dwubiegunowa. Osoby w stanie maniakalnym mogą doświadczać nadmiernej euforii, nadpobudliwości, nadmiernego optymizmu, a także zmniejszonej potrzeby snu. Mogą także wykazywać skłonność do podejmowania ryzykownych decyzji i działań bez pełnej oceny ich konsekwencji.
Psychozy i schizofrenia	Przewlekły nadmiar dopaminy, szczególnie w określonych obszarach mózgu, jest związany z występowaniem objawów psychotycznych, takich jak halucynacje, urojenia i myślenie paranoidalne. Jest to charakterystyczne dla schizofrenii, gdzie nadmierna aktywność dopaminergiczna w układzie limbicznym może przyczyniać się do takich objawów.
Uzależnienia	Dopamina odgrywa kluczową rolę w mechanizmach uzależnień. Nadmierne uwalnianie dopaminy, np. w odpowiedzi na zażywanie substancji psychoaktywnych (takich jak narkotyki, alkohol, nikotyna), prowadzi do uczucia intensywnej przyjemności, co z kolei zwiększa ryzyko rozwoju uzależnienia. Uzależnienie może prowadzić do patologicznej potrzeby ciągłego stymulowania układu nagrody, co ma negatywny wpływ na zdrowie i funkcjonowanie społeczne.
Impulsywność i zaburzenia kontroli impulsów	Osoby z nadmiarem dopaminy mogą wykazywać wzmożoną impulsywność i trudności w kontrolowaniu swoich zachowań. Może to prowadzić do nadmiernych zakupów, hazardu, kompulsywnego jedzenia lub innych zachowań impulsywnych, które mogą mieć destrukcyjne konsekwencje.
Agresja i irytacja	Nadmierne poziomy dopaminy mogą być związane z podwyższoną drażliwością, agresją i trudnościami w regulowaniu emocji. Może to prowadzić do konfliktów interpersonalnych i problemów w relacjach społecznych.
Problemy z koncentracją i nadmierna energia	Nadmiar dopaminy może powodować problemy z utrzymaniem koncentracji, ponieważ osoba może być zbyt pobudzona lub nadmiernie rozproszona. Może to prowadzić do trudności w pracy, nauce lub w codziennych obowiązkach.
Nadmierna pewność siebie i iluzje wielkości	Osoby z nadmiarem dopaminy mogą doświadczać nadmiernej pewności siebie i iluzji wielkości, co może prowadzić do podejmowania nieprzemyślanych decyzji lub ryzykownych działań bez realnej oceny swoich możliwości.

Podsumowując, nadmiar dopaminy w organizmie może prowadzić do poważnych zaburzeń psychicznych, takich jak mania, psychoza, uzależnienia, a także do zaburzeń kontroli impulsów i problemów z funkcjonowaniem w codziennym życiu. Zrównoważony poziom dopaminy jest kluczowy dla zdrowia psychicznego i emocjonalnego, a wszelkie odchylenia od normy mogą mieć poważne konsekwencje.

Czy można się uzależnić od dopaminy?

Tak, dopamina odgrywa kluczową rolę w mechanizmach uzależnień. Jest to neuroprzekaźnik, który silnie wpływa na układ nagrody w mózgu, co z kolei ma znaczący wpływ na rozwój uzależnień od substancji i zachowań.

Oto jak dopamina przyczynia się do procesu uzależnienia:

Układ nagrody i przyjemność – dopamina jest uwalniana w mózgu, kiedy doświadczamy czegoś przyjemnego, np. jedzenia, seksu, osiągnięcia sukcesu, ale także po zażyciu substancji psychoaktywnych, takich jak narkotyki czy alkohol. Ta „nagroda” w postaci dopaminy powoduje uczucie przyjemności i satysfakcji, co motywuje nas do powtarzania danego zachowania.
Wzmocnienie i powtarzalność – gdy czynność prowadzi do zwiększonego uwalniania dopaminy, mózg kojarzy tę czynność z przyjemnością. W rezultacie, osoba jest skłonna powtarzać to zachowanie, co prowadzi do wzmocnienia nawyków. W kontekście uzależnień, powtarzanie zażywania substancji lub wykonywanie pewnych czynności, które podnoszą poziom dopaminy, może prowadzić do uzależnienia.
Tolerancja i eskalacja – z czasem, regularne stymulowanie układu nagrody dopaminą może prowadzić do rozwoju tolerancji. Oznacza to, że mózg potrzebuje coraz większych ilości danej substancji lub intensywniejszej stymulacji, aby osiągnąć ten sam poziom przyjemności. To może prowadzić do eskalacji zachowań uzależniających, na przykład zwiększenia dawki narkotyku lub intensywności poszukiwania bodźców.
Zmiany w mózgu – długotrwałe nadużywanie substancji lub zachowań stymulujących dopaminę może prowadzić do zmian w strukturze i funkcjonowaniu mózgu. Te zmiany mogą osłabić kontrolę nad impulsywnością, zdolność do podejmowania decyzji i oceny konsekwencji, co dodatkowo utrudnia przerwanie uzależnienia.
Cykl uzależnienia – kiedy poziom dopaminy spada, osoba może odczuwać dyskomfort, niepokój, a nawet depresję, co prowadzi do poszukiwania sposobu na ponowne podniesienie poziomu dopaminy. To tworzy cykl uzależnienia, gdzie osoba jest zmotywowana do ciągłego poszukiwania substancji lub zachowań, które przynoszą chwilowe podniesienie nastroju i redukcję negatywnych objawów.
Uzależnienia behawioralne – dopamina nie jest związana tylko z uzależnieniami od substancji, ale także z uzależnieniami behawioralnymi, takimi jak hazard, kompulsywne zakupy, gry komputerowe czy nadmierne korzystanie z mediów społecznościowych. Wszystkie te działania mogą prowadzić do intensywnego uwalniania dopaminy, co w podobny sposób przyczynia się do rozwoju uzależnień.

Podsumowując, dopamina jest kluczowym neuroprzekaźnikiem w procesie uzależnienia, ponieważ odpowiada za odczuwanie przyjemności i motywację do powtarzania czynności, które tę przyjemność wywołują. W przypadku nadużywania substancji psychoaktywnych lub nadmiernego angażowania się w określone zachowania, mechanizmy dopaminergiczne mogą prowadzić do uzależnienia, które jest trudne do przerwania ze względu na zmiany, jakie zachodzą w mózgu.

Leczenie uzależnienia od dopaminy

Uzależnienie od dopaminy, często nazywane „uzależnieniem od nagrody”, odnosi się do stanu, w którym osoba dąży do stałego poszukiwania bodźców prowadzących do nagłych wyrzutów dopaminy w mózgu.

Leczenie uzależnienia, w którym dopamina odgrywa kluczową rolę, wymaga kompleksowego podejścia, łączącego terapię psychologiczną, wsparcie farmakologiczne i zmianę stylu życia.

Uzależnienie od dopaminy może obejmować zarówno uzależnienia od substancji (np. narkotyki, alkohol), jak i uzależnienia behawioralne (np. hazard, gry komputerowe). Poniżej opisujemy główne elementy leczenia.

Detoks dopaminowy

Jednym z podejść do leczenia uzależnień związanych z dopaminą jest tzw. „detoks dopaminowy”. Polega on na ograniczeniu lub całkowitym wyeliminowaniu czynności, które prowadzą do nadmiernego wydzielania dopaminy, na pewien czas. Celem jest przywrócenie naturalnej równowagi w mózgu i zmniejszenie potrzeby poszukiwania intensywnych bodźców dopaminowych.

Detoks dopaminowy może obejmować unikanie korzystania z mediów społecznościowych, jedzenia słodyczy, grania w gry komputerowe, a nawet ograniczenie kontaktów społecznych. Chodzi o to, aby mózg przestał oczekiwać stałego strumienia dopaminy i zaczął reagować na bardziej naturalne i mniej intensywne bodźce.

Warto jednak pamiętać, że detoks dopaminowy nie jest uniwersalnym rozwiązaniem i nie każdy przypadek uzależnienia można w ten sposób wyleczyć. W wielu przypadkach konieczna jest terapia psychologiczna, a czasem także farmakoterapia, aby skutecznie poradzić sobie z uzależnieniem.

Psychoterapia

W leczeniu uzależnienia od dopaminy można zastosować różne formy terapii psychologicznej:

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) – jest to jedna z najbardziej efektywnych form terapii w leczeniu różnego rodzaju uzależnień. CBT pomaga pacjentom zidentyfikować i zmienić negatywne myśli oraz destrukcyjne zachowania, które prowadzą do uzależnienia. Pacjenci uczą się rozpoznawać wzorce myślenia, które prowadzą do poszukiwania natychmiastowej nagrody oraz opracowują strategie, aby skuteczniej radzić sobie z pokusami.
Terapia uzależnień – to specjalistyczna forma terapii skierowana na leczenie różnorodnych uzależnień, zarówno od substancji psychoaktywnych, jak i uzależnień behawioralnych. Terapia uzależnień często łączy różne podejścia terapeutyczne, takie jak CBT, terapie motywacyjne, oraz elementy terapii schematów. W ramach terapii uzależnień ważne jest również zaangażowanie rodziny i bliskich pacjenta, gdyż wsparcie społeczne odgrywa kluczową rolę w procesie zdrowienia. Terapia uzależnień może obejmować zarówno sesje indywidualne, jak i grupowe, a także terapię stacjonarną, w przypadku bardziej zaawansowanych przypadków.
Terapia motywacyjna – terapia ta koncentruje się na wzmacnianiu wewnętrznej motywacji pacjenta do zmiany zachowania. Terapeuta pracuje z pacjentem nad określeniem i zrozumieniem jego celów oraz wartości, co może pomóc w budowaniu motywacji do porzucenia uzależnienia i zmiany nawyków.
Terapia schematów – ta forma terapii skupia się na identyfikacji i modyfikacji głęboko zakorzenionych wzorców zachowań (schematów), które mogą przyczyniać się do uzależnienia. Terapia schematów jest szczególnie użyteczna w pracy z pacjentami, którzy mają długotrwałe problemy emocjonalne związane z uzależnieniami.
Terapia grupowa – grupy wsparcia, takie jak Anonimowi Alkoholicy (AA) czy Anonimowi Narkomani (NA), oferują wsparcie emocjonalne i poczucie wspólnoty. Terapia grupowa pozwala na dzielenie się doświadczeniami i uczy pacjentów, jak radzić sobie z pokusami w realnym świecie.
Mindfulness i medytacja – techniki te mogą pomóc pacjentom w zwiększeniu świadomości swoich myśli, uczuć i zachowań. Umożliwiają one pacjentom zatrzymanie się i zareagowanie w sposób bardziej świadomy, zamiast automatycznego dążenia do natychmiastowej gratyfikacji.
Terapia skoncentrowana na rozwiązaniach – jest to podejście krótkoterminowe, które skupia się na wypracowywaniu praktycznych rozwiązań i strategii, które pacjent może stosować w celu redukcji uzależniających zachowań.

Wsparcie farmakologiczne

W niektórych przypadkach konieczne może okazać się wprowadzenie farmakoterapii. Leki stosowane w leczeniu uzależnienia od dopaminy to m.in.:

Leki antyuzależnieniowe – w przypadku uzależnień od substancji, takich jak alkohol czy opioidy, mogą być stosowane leki, które pomagają zmniejszyć głód narkotykowy, zapobiegają euforii związanej z zażywaniem substancji lub łagodzą objawy odstawienia. Przykłady to naltrekson, buprenorfina czy metadon.
Leki stabilizujące nastrój – w niektórych przypadkach mogą być przepisane leki stabilizujące nastrój, takie jak leki przeciwdepresyjne czy stabilizatory nastroju, aby pomóc pacjentom radzić sobie z depresją lub lękiem towarzyszącym uzależnieniu.
Leki zmniejszające impulsywność – czasami stosuje się leki, które pomagają w kontrolowaniu impulsywnych zachowań, co jest istotne w uzależnieniach behawioralnych, takich jak hazard czy kompulsywne jedzenie.

Wsparcie psychospołeczne

Wsparcie psychospołeczne odgrywa kluczową rolę w leczeniu uzależnienia od dopaminy, pomagając pacjentom w radzeniu sobie z emocjami, rozwijaniu zdrowych relacji oraz budowaniu trwałych strategii radzenia sobie z pokusami.

Kilka głównych aspektów wsparcia psychospołecznego, które są istotne w procesie leczenia, to:

Grupy wsparcia – uczestnictwo w grupach wsparcia, takich jak Anonimowi Alkoholicy (AA) czy Anonimowi Narkomani (NA), pozwala osobom uzależnionym na dzielenie się swoimi doświadczeniami, obawami i sukcesami z innymi, którzy przechodzą przez podobne trudności. Wspólnota, którą tworzą takie grupy, może być źródłem motywacji i inspiracji do dalszej pracy nad sobą.
Program 12 kroków – ten program, opracowany przez Anonimowych Alkoholików, jest często stosowany jako część procesu zdrowienia. Składa się z serii kroków, które pomagają pacjentom przejść przez proces powrotu do zdrowia, od uznania swojej bezsilności wobec uzależnienia, po pracę nad naprawą szkód wyrządzonych przez nałóg.
Wsparcie rodziny i bliskich – rodzina i bliscy mogą odgrywać kluczową rolę w procesie zdrowienia, zapewniając emocjonalne wsparcie, zrozumienie i motywację do zmiany. Terapeuci często angażują rodziny w terapię, aby pomóc im zrozumieć naturę uzależnienia i nauczyć się, jak wspierać pacjenta w sposób konstruktywny.
Zasoby edukacyjne i szkolenia – edukacja na temat uzależnienia od dopaminy, mechanizmów działania mózgu oraz strategii radzenia sobie z nałogiem jest kluczowa dla pacjentów i ich bliskich. Szkolenia i warsztaty mogą dostarczyć wiedzy na temat zdrowego stylu życia, technik relaksacyjnych, zarządzania stresem oraz budowania odporności psychicznej.
Wsparcie zawodowe i reintegracja społeczna – uzależnienie od dopaminy często wpływa na życie zawodowe i społeczne osoby uzależnionej. Programy wsparcia psychospołecznego często obejmują pomoc w powrocie do pracy, rozwijaniu nowych umiejętności zawodowych oraz reintegracji społecznej, co jest kluczowe dla odbudowywania zdrowego stylu życia.
Interwencje kryzysowe – w sytuacjach kryzysowych, takich jak nawroty uzależnienia lub epizody silnego stresu, wsparcie psychospołeczne może obejmować szybkie interwencje, które pomagają pacjentowi przetrwać trudny moment i powrócić na drogę zdrowienia.

Zmiana stylu życia

Aby skutecznie walczyć z uzależnieniem od dopaminy, należy wziąć pod uwagę zmianę stylu życia, w tym:

Zdrowe nawyki – promowanie zdrowego stylu życia, w tym regularna aktywność fizyczna, zdrowa dieta i odpowiednia ilość snu, może pomóc w regeneracji mózgu i zmniejszeniu potrzeby stymulowania układu dopaminergicznego.
Unikanie wyzwalaczy – kluczowym elementem leczenia jest identyfikacja i unikanie sytuacji, miejsc, osób lub emocji, które mogą wywoływać pokusę powrotu do nałogu.
Zarządzanie stresem – nauka technik radzenia sobie ze stresem, takich jak medytacja, joga czy techniki relaksacyjne, może pomóc w zapobieganiu nawrotom.

Leczenie uzależnienia od dopaminy jest długotrwałym procesem, który wymaga zaangażowania, wsparcia i czasu. Kluczowe jest, aby terapia była dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta, a jej celem jest nie tylko przerwanie nałogu, ale również odbudowa zdrowego i satysfakcjonującego życia.

Warto podkreślić, że leczenie uzależnienia od dopaminy wymaga holistycznego podejścia, które uwzględnia zarówno psychologiczne, jak i biologiczne aspekty uzależnienia. Indywidualne podejście terapeutyczne, dostosowane do potrzeb pacjenta, jest kluczowe dla skuteczności terapii. W niektórych przypadkach pomocne mogą być także interwencje farmakologiczne, które mogą wspierać proces terapeutyczny.

Specjalistyczna pomoc w Centrum Terapii Synteza – terapia uzależnień, psychoterapia indywidualna, psychiatria

Dopamina odgrywa kluczową rolę w naszym życiu, wpływając na motywację, emocje, procesy poznawcze oraz układ ruchowy. Choć sama dopamina nie uzależnia, to jej rola w systemie nagrody sprawia, że nadmierne wydzielanie tego neuroprzekaźnika może prowadzić do uzależnień.

Skutki nadmiaru dopaminy w organizmie mogą być poważne i obejmować zaburzenia psychiczne oraz impulsywne zachowania. Leczenie uzależnień związanych z dopaminą wymaga kompleksowego podejścia, w tym czasami detoksu dopaminowego, terapii psychologicznej oraz wsparcia farmakologicznego. Ważne jest, aby dążyć do równowagi w życiu i unikać nadmiernej stymulacji dopaminowej, aby zachować zdrowie psychiczne i fizyczne.

W naszym krakowskim Centrum Terapii Synteza oferujemy kompleksowe leczenie uzależnienia od dopaminy, dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjentów. Nasze centrum zapewnia różnorodne formy terapii, które wspierają proces zdrowienia na wielu płaszczyznach:

Terapia uzależnień;
Psychoterapia indywidualna;
Psychoterapia rodzinna;
Konsultacje psychiatryczne.

Nasz zespół składa się z wykwalifikowanych i doświadczonych specjalistów, w tym terapeutów uzależnień, psychoterapeutów, psychiatrów oraz psychologów, którzy pracują wspólnie, aby zapewnić naszym pacjentom najlepszą możliwą opiekę.

Zapraszamy do zapisów na konsultacje i terapię. W Centrum Terapii Synteza zrobimy wszystko, aby pomóc Ci wyjść z uzależnienia i zbudować zdrową, satysfakcjonującą przyszłość. Skontaktuj się z nami, aby umówić się na pierwsze spotkanie i rozpocząć swoją drogę do zdrowia.

Umów wizytę

w Centrum Terapii Synteza w Krakowie –

w celu umówienia wizyty zadzwoń pod 535 77 87 07

lub skontaktuj się poprzez e-mail: rejestracja@centrumsynteza.pl

Skomentuj

Czy dopamina uzależnia?